-

Vandag is nog iemand vrygelaat. Die eerste van ons Sonsondergang-groepie: Aida (Lucrecia Dablo). Haar vrylating gaan gepaard met ’n reusereënstorm wat oor die kamp uitsak. Die groep rebelle wat inkom om haar te kom haal, kry teëstand van Callie. Uit vrees dat hulle iets aan haar gaan doen, weier hy dat sy saamgaan. Sy protes help nie. Ons huil oor haar as hulle met haar by die kamp uitstap omdat ons nie weet of sy werklik vrygelaat gaan word nie.

In die middag kom ’n rebel by die kamp in met die nuus dat Aida vrygelaat is. Ons wil hom glo. Ons wil glo dat sy veilig en gespaar van die wreedheid van dié mense is. Later kom daar ’n brief van die Franse joernalisgyselaars waarin hulle skryf dat Aida vandag vrygelaat gaan word. Nou kan ons jubel. Sy is uit!

Ons vreugde word effens gedemp deur die vorige dag se koerant wat berig dat Filippynse onderhandelaars kommissie kry op die sogenaamde losprysgelden dat die enigste oplossing ’n militêre aanval is. Maar dit pla ons nie. Ons juig oor ons God wat so getrou is!

DAG 117 – PRYS DIE HEER!
PSALM 117:1-2
Prys die Here, alle nasies,
loof Hom, alle volke,
want sy liefde vir ons is sterk,
aan die trou van die Here is daar geen einde nie!
Prys die Here!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Dag 119 - Die opdrag

-
Image
Eergister het ons iets op die radio gehoor wat ons almal baie opgewonde gemaak het. Die probleem is dat dit in hulle taal was, so ons het nie alles verstaan nie, maar ons het wel ’n paar woorde gehoor wat belowend geklink het. “Sipadan-gyselaars. Kolonel Gadaffi. Manila. Tripoli,” alles in een sin. As Aida maar net nog by ons was! Sy kan hul taal verstaan, maar ons is eerder dankbaar dat sy al klaar vrygelaat is. Dit word ’n oggend vol frustrasie, want ons vra vrae, maar niemand kan met ons praat en vertel wat aangaan nie. Later kom Paul, een van die senior rebelle, by die kamp aan. Hy kan Engels praat en Callie het hom letterlik in sy tent vasgekeer. Ek kon nie hoor wat hullepraat nie, maar ek het Callie se gesig so van die verte af dopgehou. Eers blydskap, dan ’n groot vraagteken. Ons verwag net slegte nuus toe hy later kopskuddend terugloop na ons hut toe. “Daar het ’n vliegtuig van Gadaffi in Manila aangekom vir ons vrylating. Hulle gaan ons Tripoli toe vat sodra ons vry
Read more

Dag 28, 32 - Vlug!

-
Image
DAG 28 – VREES VIR NOG ’N AANVAL PSALM 28:1-3 Ek roep na U, Here, my Rots, moet tog nie doof wees vir my nie. As U bly swyg, sal ek wees soos ‘n sterwende. Hoor my smeekstem as ek na U roep om hulp, as ek my hande in gebed uitsteek na die allerheiligste deel van u tempel. Moet my tog nie uitroei saam met die goddeloses, die mense wat onreg doen nie. Hulle praat vriendelik met hulle bure, maar daar is kwaadwilligheid in hulle harte. Ons word wakker van ’n geskarrel buite die hut. Die eerste ding wat ons sien, is dat die rebelle besig is om inderhaas op te pak. Is dit die weermag? Callie kom vertel dat hy ’n vloot aanvalsbote op die see sien. Renate begin onbedaard huil as sy die nuus hoor. Ons het ’n vrylating verwag – nie ’n aanval nie! Sonia gaan sit op ’n stoeptrap en begin huil. Terwyl die trane oor my wange begin loop, gryp ek ons enigste pen en skryf ’n desperate boodskap teen die muur: “Weermag, los ons uit en onderhandel. Julle stel ons lewens in gevaar.” Ro
Read more